Transmediaprentenboek. Dat is leuk, oma.

! In de titel citeer ik één van mijn kleinzoontjes in reactie op het vele mooie in de wereld, dit iPhone Book (nog) niet inbegrepen. Het i-prentenboek past in de context van mijn vorige (oude) post, noem het een illustratieve update via Ewan McIntosh. [Tot daar history, of ik raak hier eens te meer verstrengeld in een woordensurplus … Leer ik het dan NOOIT, Elke!] Ewans post van 16 juni 2010 deed direct een belletje rinkelen: dit iPhoneprentenboek had ik eerder gezien! Op OVM, natuurlijk! OVM: altijd bij de tijd, of op de tijd vooruit. 

Sinds 13 april 2010 zagen we Alice in het nog onontgonnen wonderland van de iPad overal al opduiken … , maar naast de wondermooie papieren Thé Tjong Khing wilde ik voor de gelegenheid toch graag ook nog die andere leuke leestoekomstmuziek ‘tonen’. Ter ere van de lezers van morgen.

Boeken openen de geest! Ai, die eeuwige oorlogskreet doet pijn aan de oren. #OP

In de reeks ‘onafgewerkte post’ #OP: Boeken openen de geest! Ai, die eeuwige oorlogskreet … gedateerd 10 maart 2010.

   Foto JB uit Waar is de taart? van Thé Tjong Khing.

Het wordt lente. Het kriebelt overal, ook in Boekenland. Met het traditionele Boekenbal opende gisteravond de Nederlandse Boekenweek. Thema: jeugd, jong zijn. Vooraf was er een debat over de traditionele vraag of de jeugd nog wel (blijft) lezen … Een eeuwige vraag die ook in Vlaanderen blijft leven, getuige de traditionele Jeugdboekenweek (13 – 28 maart 2010, thema: het recht op boeken). Maar of ze #terecht is?!

Ja, claimt kinderconsul, auteur en illustratrice Gerda Dendooven in haar open brief vandaag in De Morgen aan drie Vlaamse ministers: Onderwijs, Cultuur en Media. Onder de kop Jong geleerd is oud gedaan (in de literaire bijlage Uitgelezen) klinkt haar noodkreet:

Onze woordenschat krimpt, onze verbeelding droogt op, we denken kortzichtiger, en minder kritisch en we blijven maar sudderen in onze dagelijkse besognes. Boeken openen de geest, geven hoop, laten je wegdromen.

Gerda Dendooven in  De Morgen, Uitgelezen, 10-03-2010, p. 34.

De Nederlandse Marion Bloem klonk helemaal niet pessimistisch bij haar intrede op het Boekenbal in Amsterdam gisteravond. Op de vraag of de jeugd nog wel blijft lezen, antwoordde ze:

Ik wil positief blijven. Als ik naar mijn kleinkinderen kijk: ze zijn nog altijd heel erg gek op boeken. Ze lezen wel niet zo goed als wij vroeger, maar ze lezen nog wel graag. Die magie van lezen, merk ik, dat werkt nog wel. Beelden moeten bedenken bij woorden, dat is toch anders dan al die computerspelletjes en films en televisie.

Marion Bloem in NOS Nieuws, video, 10-03-2010.

Zullen we het eens op een man af vragen? Bart Chabot: hij blijft er heel vrolijk bij, ook hij denkt ronduit positief! #terecht!

Jaren geleden waren er mensen die de roman doodverklaarden. De roman, o nee, allemaal aflopende zaken. Bullshit, weetjewel. Mensen zullen eeuwig blijven neuken, mensen zullen eeuwig blijven schilderijen maken, eeuwig blijven schrijven en mekaar verhalen blijven vertellen. En wat is schrijven in essentie? Een hoop papier. Gaat altijd door.

Bart Chabot geparafraseerd, NOS Nieuws, video, 10-03-2010.  

Ik vul aan: de mensen zullen eeuwig blijven lezen. Leven we niet in taal? Zo simpel is ‘t. Ik wil me van het eeuwige doemdenken over ontlezing en verlies aan verbeelding blijven distantiëren. Dat sluit niet uit dat ik de open brief van Gerda Dendooven niet kan waarderen en dat onderwijs, cultuur en media niet met vereende krachten en inspanningen boeken op alle mogelijke manieren ‘bij de mensen’ moeten brengen. Volgens mij gebeurt dat vanuit  strategisch en didactisch oogpunt al ten overvloede. Als er een probleem is, dan is dat tijd en stilte om volle aandacht te kunnen geven aan woord en beeld. Overgave. Liefde van volwassenen voor kinderen en de wereld. Liefdevolle aandacht in het schroomvolle openen van de wonderbaarlijkheid van de wereld. Alles is liefde en tederheid. Kijk, voel, ruik, hoor, smaak: hoe mooi! Alles is taal. In boeken kun je ze in haar uitgepuurde vormen vinden … 

Liefde voor schoonheid – in natuur en kunst, dus ook literatuur. Dat moet je proberen over te brengen, adviseerde de Vlaamse schrijfster Maria Rosseels me lang lang geleden toen ik als lerares Nederlands aan leesbevordering begon te doen. Volgens Maria Rosseels is de liefde voor de schoonheid één van de sleutels naar het geluk.

Met Marion Bloem denk ik aan de kleine kleinkinderen in hun relatie tot boeken, verhalen, liedjes. In hun wiegje lag/ligt naast de knuffels ook een knisperboekje. We bladeren door prentenboeken en lezen elkaar voor. Kijken ook naar verhalen in films,van Thomas de trein naar Jungle Book en Ice Age, naar Dora the Explorer en Diego, naar Pokémon even later. Luisteren naar kinderliedjes en popsongs. We zingen en dansen. Ja, kijken ook  televisie, en doen een filmpje op YouTube of een computerspelletje. Om het bij de woorden van Marion Bloem te houden. Ik spreek niet eens over de grote open boeken van de natuur of de stad, het dorp … die ons insluiten. Dag en nacht. Liefdevolheid. Aandacht. Verwondering. Levenslust. Je hebt er niet veel voor nodig. Wél tijd. En daaraan kan de overheid wél iets doen. Meer tijd voor moeders en vaders voor hun kinderen, meer tijd en meer leraren voor de rust en de aandacht die lezen en kijken en luisteren vergt, meer ondersteuning in de vorm van meer boeken en laptops in de klas. Of e-readers.