Vraag aan de dichter in de formateur

WINTER

Het laatste blad valt.

Kale staken steken uit.

De winter steekt op.

Herman Van Rompuy

(Portrettekening Anne Van Herreweghen) 

Begin december toonde ik een wintergedicht van Bart FM Droog. Het nieuws van de dag voert me naar nog een wintergedicht, een haiku van de nieuwe ‘redder des vaderlands’, formateur Herman Van Rompuy. Sinds gisteren zijn hij en ik even oud … Maar even bedachtzaam? Men rekent op het ‘rustige’, ‘chaosvreemde’ verstand van deze man die naast een economische ook een filosofische opleiding kreeg. Er komt nu gauw een nieuwe, duurzame (?) regering, voorspelt men.                                             

Herman Van Rompuy wordt de nieuwe premier, voorspelt men. Zal hij nog tijd over hebben om haiku’s te dichten, een gedicht van de week te kiezen, gouden woorden te publiceren, boeken aan te prijzen, m.a.w. zijn blog bij te houden? Ik durf te voorspellen van wel: er is voor hem volgens hem ook een leven naast de politiek, zeggen de media. En Herman Van Rompuy is lang niet de enige politicus met een creatieve pen en ‘literaire’ ambities. (En dan laat ik in deze post hun redenaarstalent nog buiten beschouwing.) Gisteren nog hoorde ik minister-president Kris Peeters in een radioverhaal niet zonder fierheid vertellen over het boek waaraan hij met veel zorg werkt.

Mijn vraag van de dag aan de formateur-dichter

Die haiku van de 21e eeuw, ik bedoel de 160, de sms-gedichtvorm van Sofie Cerutti op www.precies160.nl, zou dat niets voor u zijn, mijnheer de formateur? De hedendaagse variatie op een ‘oude’ vorm. Ik durf te voorspellen dat de 160 u precies past. Trouwens, uw collega-politicus  Frank Vandenbroucke kan zo’n sms-gedicht ook appreciëren. Hij was zo’n twee jaar geleden ‘Gouden Jurylid’ in onze 160-gedichtwedstrijd op deze blog. Maar of hij u over de schreef kan halen?

Bij dezen wens ik de dichtende formateur alle goeds!  Met een zucht van verlichting het nieuwe jaar in … ? Met een schone lei naar een nieuwe doorstart? En met een nieuwe dichtvorm naar zijn literaire toekomst?

Zou hij vandaag toch niet liever de schaatsen hebben aangebonden, nu het ook op de Kalmthoutse Heide vrieswintert?